Geweldige uitleg van Professor Robbert Dijkgraaf, directeur van The institute of Advanced Study in Princeton USA, over kwantumtheorie, het zwarte gat en singulariteit. Ik meen er een soort wetenschappelijke basis in te vinden voor mijn ervaringen betreffende de ontwikkeling van mijn Zijn en mijn Zijn als zodanig. Zo zegt hij vanaf 31.00 minuten dat het imploderen van een ster leidt tot singulariteit. Ik meen dat dit hetzelfde is als het sterven van het (dualistische) materie gebonden ego zoals geschiedt in de ervaring van het zwarte gat op de Weg naar het Zijn en bijgevolg het één worden met de singulariteit van het Ware Zelf oftewel het realiseren van het Zijn.
Bij 31.55 zegt hij dat buiten het zwarte gat de tijd opwaarts verloopt en in het zwarte gat inwaarts. Ik meen dat dit laatste hetzelfde is als het vrij/los zijn van tijd (en ook ruimte) in de singulariteit oftewel in het Ware Zelf. Dus hetzelfde is als het in het hier en nu zijn, in het één zijn met het Ware Zelf oftewel in het Zijn. Hetgeen in de praktijk betekent dat je Wil (is de Wil van je ware Zelf) niet gestuurd wordt door gebeurtenissen uit het verleden en verwachtingen of voornemens betreffende de toekomst.
Bij 33.21 zegt hij dat als er een deeltje ontstaat op de rand van het zwarte gat dat er dan een deeltje in en een deeltje buiten het zwarte gat ontstaat waarbij het deeltje in het zwarte gat in het zwarte gat blijft en het deeltje erbuiten bevrijd is en naar het oneindige kan ontsnappen. Ik meen dat dit hetzelfde is als het Zijn waarbij je één bent met de singulariteit van je Ware Zelf oftewel in het hier en nu bent en je je manifesteert vanuit je Ware Zelf in het oneindige van de materiële wereld c.q. het Geheel, de wereld van ruimte en tijd. Een manifestatie die ophoudt als je dood bent, dus als je je niet langer in de materiële wereld van ruimte en tijd bevindt maar alleen in de ruimte- en tijdloze wereld van de singulariteit. Deze manifestatie vanuit de singulariteit (dus vanuit je Ware Zelf) noemt Robbert de spontane manifestatie of de Hawking Radiation. Ik meen dat dit hetzelfde is als de manifestatie van het Ware Zelf die voortkomt uit de nonintentionele overgave aan de niet te kennen Wil van het Geheel die zich in het leven manifesteert als de impuls tot manifestatie in het hier en nu. Zie ook Leonard Susskind.
Bij 35.21 zegt hij dat deze manifestatie aangeduid kan worden in de slogan ‘it from bit’ waarbij ‘it’ het universum oftewel het Geheel is en ‘bit’ de informatie voor de materiële manifestatie is. M.a.w. de manifestatie vanuit de singulariteit c.q. het Ware Zelf is de manifestatie vanuit het Geheel of anders gezegd de manifestatie vanuit het één zijn met het Geheel c.q. het Zijn. Iets wat geschiedt via het zogenaamde holografische principe (zie 41.13) dat van de twee dimensies in de singulariteit de drie dimensies maakt waaruit de materiële, de dualistische, wereld bestaat.Vanaf 44.51 zegt hij dat 'space and time should not be the basis of our arguments. Space and time should emerge from what we are doing'. Dit betekent wat mij betreft dat oorzaak en gevolg dat tot de materie oftewel tot ruimte en tijd behoort niet, zoals tot op heden gebruikelijk, als de basis van ons handelen kan worden gebruikt. En dat ons handelen simpelweg uit het niets of beter gezegd uit de niet te kennen singulariteit c.q. de eenheid/het geheel/het leven zelf voortkomt. M.a.w. we dienen ons over te geven aan de impuls tot manifestatie in het hier en nu oftewel aan dat wat vanzelf gebeurt. Iets wat in het Zijn nonintentioneel het geval is.
Bij 48.50 zegt hij dat kwantuminformatie een meer fundamenteel concept is dan het ruimte-tijd concept. Daaruit meen ik op te maken dat de manifestatie vanuit het Ware Zelf c.q. het Zijn echter is dan vanuit het materie en dus ruimte-tijd gebonden ego. Iets wat ik inderdaad als zodanig ervaar. Sterker nog, die informatie of beter gezegd de manifestatie vanuit die informatie ervaar ik als echt. Niet verwonderlijk, omdat het uit de singulariteit, de eenpuntigheid, komt.Deze uitleg van Robbert Dijkgraaf sluit mooi aan bij de uitleg van Leonard Susskind. Hij heeft het namelijk over onze aanwezigheid in en buiten het zwarte gat c.q. de singulariteit.
Zie ook de Nlbe Nieuwsbrief 13-06 van 29 juni 2013.
De informatie van Robbert wil ik aanmerken als de beste wegbereiding voor zijnsontwikkeling. Te hopen is dat de wetenschap dat ook gaat erkennen.
Ik zou graag nog eens wat verder praten met de heer Dijkgraaf om een meer gedatailleerd inzicht te krijgen in wat hij bedoelt en dit te vergelijken met de (subtiele) ervaringen van het Zijn en de ontwikkeling ervan.
Vraag. Bij 41.28 heeft de heer Dijgraaf het over het ontstaan (the emergence) van het twee dimensionale in het driedimensionale via het holografisch principe. Bedoelt hij daarmee dat in het zwarte gat, dus in de singulariteit, het aantal dimensies twee is? En dat onze driedimensionale materiële werkelijkheid een holografische vorm is van de tweedimensionale werkelijkheid in het zwarte gat? Graag antwoord via vraag@nlbe.nl
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prachtig en verhelderend deze uitleg over zwarte gaten en het universum. Het maakt duidelijk dat we in twee werkelijkheden bestaan. In de werkelijkheid buiten en binnen de waarnemingshorizon die een zwart gat maar ook het universum als geheel heeft. Oftewel in materie en geest (zie de afbeelding en het verhaal vanaf 30.26). Ons ego is onze gevangenschap van, onze gehechtheid aan, de materie. Daardoor zijn we qua bewustzijn afgescheiden van de geest of anders gezegd van ons Ware Zelf dat de waarnemer is van ons ego. Om ons uit onze gevangenschap te bevrijden en daarmee één te worden met ons Ware Zelf oftewel te Zijn, dient ons ego letterlijk te sterven. Op de Weg naar het Zijn geschiedt dat door de ontmoeting met en het verblijf
in het zwarte gat (de donkere nacht van de ziel). Maar de overlevingsdrang van het ego verzet zich ertegen. Vandaar het algemeen aanwezige verzet tegen de aanvaarding van het bestaan van ons Ware Zelf en daarmee tegen spirituele ontwikkeling in het algemeen en zijnsontwikkeling, die de universele en daarmee de directe en echte Weg naar de eenheid met het Ware Zelf oftewel naar het Zijn is, in het bijzonder. Deze uitleg is wegbereidend voor zijnsontwikkeling, omdat het bestaan van onze aanwezigheid in de geest c.q. ons Ware Zelf niet langer ontkend kan worden.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Een van de belangrijkste aspecten van zijnsontwikkeling is de acceptatie van kwetsbaarheid. Deze humoristische, gevoelige en realistische voordracht van Brene Brown gaat daar over. Omdat het slechts om een van de aspecten van zijnsontwikkeling gaat en omdat ze zegt dat we hier (op aarde) zijn om te verbinden terwijl zijnsontwikkeling niet om bepaald gedrag gaat, kan haar voordracht niet worden aangeduid als toepassing maar als bevordering van zijnsontwikkeling.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prachtig zoals Alain de Botton het gedachtengoed van Nietzsche verwoordt en uitbeeldt. Het maakt duidelijk dat Nietzsche begreep dat het lijden bij het leven hoort en dat het bewust ondergaan en accepteren ervan tot geluk en vervulling leidt. De vraag blijft of Nietzsche die eigenschappen van het Zijn gerealiseerd heeft of dat het een gevolg was van logisch denken. De Botton vermijdt die vraag en dus ook het antwoord erop. Sterker nog, hij doet voorkomen of het resultaat van de door Nietzsche uitgedragen levenshouding tot een gewenste vorm leidt. Als voorbeeld daarvan laat hij de lelijke en in donkere aarde vertoevende wortels van een plant zien waaruit een prachtige bloem groeit. En laat hij een ondernemer aan het woord die succesvol is nadat hij failliet is gegaan en de pijn daarvan heeft ervaren. Het Zijn is echter geen vorm, maar een innerlijke staat van zijn. De voorbeelden zijn dus niet echt goed. Desondanks kan deze weergave van het gedachtengoed van Nietzsche als bevordering van zijnsontwikkeling worden beschouwd.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
In dit fantastische betoog maakt Mike Adams vanaf 15.26 duidelijk dat de wetenschap een vrijpleitend argument voor iedere daad en zelfs voor genocide heeft dat makkelijk door kwaadwillenden gebruikt kan worden. Dat argument is het feit dat de wetenschap vasthoudt aan het idee dat het universum als een machine in elkaar zit en dus te determineren is en bijgevolg het bestaan van bewustzijn, vrije wil en God ontkend kan worden. Hij doet dit door de uitspraken van Stephen Hawkins, de grootste fysicus van deze tijd, aan te halen. Het maakt duidelijk waarop de krachten van het ego tegen het Zijn zijn gebaseerd.
Het betoog wekt echter de indruk alsof wij wel verantwoordelijk zijn voor onze daden. Alsof we dus niet de dualiteit tussen goed en kwaad kunnen overstijgen oftewel het absoluut Goede kunnen doen dat inherent is aan het Zijn en vrij is van verantwoordelijkheid of beter gezegd van schuld. Welnu, dat kunnen we wel. Maar dat wil niet zeggen dat we niet voor onze daden ter verantwoording kunnen worden geroepen en als schuldige bestraft kunnen worden. Als het ego zo'n daad pleegt en daarop bestraft wordt, dan past dat in de door het leven gedirigeerde Weg van dat ego naar het Zijn en dient het daar zijnsontwikkeling op toe te passen om het Zijn te realiseren. Als het Zijn zo'n daad pleegt en wordt bestraft, dan weet het Zijn dat dit bedoeld is door het universum en heeft het daar innerlijk vrede mee, ook al kan de manifestatie van het Zijn als gevolg van de straf, bijvoorbeeld door het verzet plegen tegen de straf, het tegendeel lijken. Die vrede betekent dat het Zijn er geen spijt van heeft, dat het leven het zo bedoeld heeft en dat dat het Goede is. Iets wat door het ego en bijgevolg de rechtspraak van het ego niet gewaardeerd wordt en zelfs tot een hogere straf kan leiden. Ondanks het gemis van dit Zijnsaspect in het betoog van Mike kan zijn betoog als bevorderend voor zijnsontwikkeling worden aangemerkt, omdat hij het dterminisme dat inherent is aan het ego ontmaskert als gevaarlijk en onjuist en van het bestaan van God in ons een niet langer te ontkennen feit maakt.
Begeleidende tekst bij de Video (zie).
Mike Adams, the author of this documentary, says he always admired physicists. He says physicists seek answers by asking questions of nature and when they follow with rigorous scientific approach to the quest for knowledge, they refuse to be sidelined by dogma, personal belief or trickery. Science, in its most pure form, is about the search for truth.Mike is not referring to the bastardization of science by modern corporations, which use the language of science to push a kind of intellectual tyranny involving for profit GMO's, vaccines and pharmaceuticals. He's talking about pure non-corporate driven science and the quest for human understanding.
This search for human understanding has lead him through a number of fascinating areas of study, but he found the most fertile ground for exploration in the fields of quantum physics, the many-worlds interpretation and the study of consciousness. Along that path, he decided to read a book by famed physicist Stephen Hawking and co-author Leonard Mlodinow.
As a fan of Hawking's work over the years, Mike relished the idea of reading his explanations of the theory of everything, The Grand Design, the invisible hand behind it all. What he found in his book, however, rather surprised him. On the very first page of the book, Mike found himself quite disappointed in the apparent lack of understanding of the universe from someone as intellectually capable as Hawking.
His words reflect what can only be called "the great failing" of modern day physics, to address the meaning behind the math. Far too many mainstream physicists seem stuck in what can only be called the Newtonian era of consciousness, that is, they don't yet grasp the idea that consciousness exists at all.
Hawking's book, The Grand Design, did serve another useful purpose in Mike's search for understanding. It nicely summarized the outmoded view of conventional physics. This mainstream view of physics is to reality what conventional medicine is to healing. In other words, it has all the technical jargon but none of the soul, and so it misses the whole point.
According to Mike, conventional physics is the clever conglomeration of high level mathematics desperately seeking to avoid any discussion of what it all means. You're not allowed to talk about consciousness or free will or the spooky connectedness that has been experimentally demonstrated to exist between all things in the universe, because that brings up too many questions that make conventional physicists uncomfortable... questions about God or the intersection of intention with the physical universe or free will.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prachtig, dit pleidooi van Jeff Lieberman voor spiritualiteit, voor zijnsontwikkeling, voor het opheffen van onze worsteling met het leven, van ons lijden.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prachtig verhaal van Jan Rotmans over transitie in de zorg. Van systeem centraal naar mens centraal. Wat ik erin mis, is dat het verhaal niet gaat over de transitie in de mens, maar over de transitie van de mens (met behulp van waarden) en dus van systemen ter verandering van de mens. Het gaat dus niet over de innerlijke kwantumsprong van ego naar Zijn, van gevangenschap van de materie naar het vrij zijn erin. Een sprong die nu noodzakelijker is dan ooit, omdat de climax wordt bereikt van de intrinsieke zelfdestructie van het ego. En nu gemakkelijker is dan ooit, omdat de mens volledig op zichzelf wordt teruggeworpen en daardoor zichzelf moet en wil zijn en op zoek is naar zijn verlicht/volmaakt/echt Zijn.
Enkele onderdelen van het verhaal van Jan Rotmans die de transitie van systeem naar mens centraal duidelijk maken.
Aan de hand van de hiernaast afgebeelde uitgangspunten wordt duidelijk dat de transitie in wezen gaat over de kwantumsprong van ego naar Zijn. Want in het Zijn is de mens volmaakt mensgericht, menslievend, in eigen Kracht, één met de omgeving en samen-redzaam. Belangrijk om daarbij te vermelden is dat iedere geestelijke en lichamalijke kwaal veroorzaakt wordt door de afgescheidenheid van het Zijn c.q. het leven zelf en de ervaring van de confrontatie ermee het middel is om het Zijn te realiseren. Is het gerealiseerd, dan is het niet langer nodig ermee geconfronteerd te worden en zijn derhalve ook de kwalen niet langer nodig. Op grond hiervan kan het Zijn als de volmaakte gezondheid aangeduid worden. De transitie gaat dus ook over de transitie naar volmaakte gezondheid.
Over het algemeen denken organisaties de uitgangspunten van Zorg 3.0 te kunnen realiseren op grond van het inmiddels achterhaalde maakbaarheididee, dus door gedragsverandering. Dat is echter een misvatting. De uitgangspunten zijn geen manieren van doen/gedrag. Het zijn zijnskwaliteiten en zijn derhalve alleen te realiseren door zijnsontwikkeling: de universele Weg naar het Zijn. Bovendien willen mensen nu meer dan ooit zichzelf zijn en zijn ze derhalve alergisch voor dogma's oftewel voor gedragsverandering vanuit religie, ideologie of (organisatie)cultuurconcepten zoals voornoemde uitgangspunten. En dat is maar goed ook, omdat dogma's het zelfdestructieve ego in stand houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten