Technocratische regelpolitiek werkt niet meer

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. De essentie daarvan is dat het maakbaarheididee, als zijnde onze tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, is achterhaald. Een uiting daarvan is de constatering dat de technocratische regelpolitiek niet meer werkt. Dat is de politiek die met geld en regels/wetten de welvaart en het welzijn van de samenleving in stand houdt dan wel bevordert. Nu die politiek niet meer werkt is er dus een nieuwe politiek nodig. In overeenstemming met de kwantumsprong is dat natuuurlijk de politiek die de samenleving naar het Zijn helpt. Dat betekent niet dat er niet meer met geld en regels/wetten gewerkt kan worden, maar wel dat de ontwikkeling van het Zijn daaraan toegevoegd moet worden. Dat betekent dat het heil oftewel het diepste ideaal niet meer van van deze middelen verwacht moet worden maar van het verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg het Zijn.

Rob de Wijk, de auteur van dit artikel, heeft dit niet helemaal begrepen. Hij heeft het wel over de de noodzaak de illusie van het maakbaarheididee te verlaten maar vervalt vervolgens weer in nieuwe maakbaarheidsmiddelen als bijvoorbeeld het basisinkomen. Hij begrijpt dus niet dat zijnsontwikkeling de vervanging van het maakbaarheididee is. Ik heb hem de brief aan minister-president Rutte gestuurd. Wellicht helpt dat.

Bron: Trouw 23 december 2016

Mensen snakken naar samenhang

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling

De kwantumsprong van ego naar zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de traditionele ego-eigen samenhang in de vorm moet veranderen in het vormloze één zijn, het één zijn met het Al, van het Zijn. Maar dat heeft de door het ego beheerste samenleving nog niet in de gaten. Men neemt een verlies van samenhang waar als gevolg van het vrij spel van het ego, het individualisme, en denkt die samenhang te kunnen herstellen met vorm zoals bijvoorbeeld 'hetgeen we nog wel delen' van Bas Heine. Maar dat is een misvatting, dat zou het terug draaien van de evolutie betekenen terwijl het realiseren van het Zijn nu noodzakelijker is dan ooit vanwege het feit dat het ego de climax bereikt van de intrinsieke zelfdestructie ervan in de vorm van de opwarming van de aarde.

Bron: Trouw 17 december 2016

Legitimiteit van onze rechtsstaat gaat ter ziele

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling


De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt in dat de mens innerlijk vrij moet worden. De crisis van zekerheden als bijvoorbeeld de rechtsstaat helpt daarbij. Dat betekent niet dat we de rechtsstaat moeten opheffen, maar wel dat we ons bewust moeten zijn van de gevoelens die het verlies van de rechtsstaat oproepen en daar zijnsontwikkeling op toepassen.

Bron: Trouw 17 december 2016

Een open godsbeeld is veel aantrekkelijker

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat geloven in God verandert in één zijn met God. Maar voordat het zover is moet God eerst uit het heersende godsbeeld worden gehaald. Dit artikel van Bram Bregman, predikant te Emmeloord, helpt daarbij. Want hij pleit voor een open godsbeeld waarbij ieder vrij is om op zijn of haar eigen wijze in God te geloven. Daartoe moet, zo stelt hij, de kerk wel haar verticale kerkleer van eeuwen relativeren en de pluraliteit van onze postmoderne en postchristelijke tijd omarmen.
Als dat geschiedt, dan wordt God meer van de mensen dan van de kerk. En dat kan leiden tot het aanvaarden van God in jezelf in plaats van buiten jezelf en de kerk als plaatsvervanger ervan op aarde. De mens kan dan via de innerlijke weg naar God op zoek gaan en daar zijnsontwikkeling als zijnde de door het leven zelf gedirigeerde en dus enige weg naar het één zijn met God, het Zijn, voor toepassen.

Bron: Trouw 29 november 2016

Scheiding van kerk en staat is geen formule

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de scheiding van kerk en staat ter discussie komt te staan. Professor Oldenhuis vindt dat het geen formule is. Met andere woorden, dat er geen duidelijke scheiding te maken is. Dat betekent dat de scheiding minder scheidend wordt. Dat er dus wel wederzijdse beïnvloeding kan plaats vinden. Uit oogpunt van de kwantumsprong een goede zaak, want dan komt de dogmatiek van het geloof goed in beeld en kunnen we ons er bewust van worden. Een bewustwording zonder welk we ons er niet van kunnen ontdoen zoals de kwantumsprong wil. Die wil immers dat we innerlijk vrij worden. Dat we ons bevrijden uit de gevangenschap van de materie c.q. het ego dat het leven wil beheersen. Uit oogpunt hiervan wil het nog veel meer. Het wil dat de mens zich voor wat betreft zijn geestelijke ontwikkeling helemaal niet meer met vorm (gedrag, uiterlijkheden) bezig houdt. Want het bevrijden uit de gevangenschap van de materie en daarmee één worden met de geest (het Al, God) is een puur geestelijk proces of beter gezegd een bewustzijnsproces, een proces van bewustwording van gevoelens en het toelaten daarvan dat bevrijdt van gevoelens, van het uit gevoelens en de wil daarvan bestaande ego met het Zijn als resultaat.

Bron: Trouw 22 november 2016

We struikelen over alle doemscenario's

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat geschiedt enerzijds door de toename van crises en anderzijds door de toename van bewustwording, van spirituele ontwikkeling. Als gevolg van de weigering de spirituele ontwikkeling echt uit te voeren via zijnsontwikkeling nemen de crises toe tot zelfs een existentiële crisis: de opwarming van de aarde. Die dreiging wordt ervaren en geduid als de Apocalyps, de vernietiging van de mensheid.
Journalist Steven Strouykens heeft hier een boek over geschreven. In het gedeeltelijk hiernaast geplaatste artikel van Trouw hierover wordt duidelijk dat Steven geen andere oorzaak van die Apocalyps kan bedenken dan van buiten komende oorzaken. En dus niet de innerlijke oorzaak, bestaande uit het intrinsiek dualistische en derhalve zelfdestructieve ego, kan bedenken. Om die reden is het boek slechts wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

Bron: Trouw 21 november 2016

Waarom Trump?

 

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

Donald Trump wordt de nieuwe president van de Verenigde Staten. In combinatie met de Brexit, het Oekraïne referendum en vergelijkbare processen is daarmee een duidelijke trend zichtbaar geworden. Alle deskundigen vragen zich af hoe dat mogelijk is gezien zijn gedrag. Niemand maar dan ook werkelijk niemand weet tot de fundamentele oorzaak en oplossing daarvan door te dringen. Het dichtstbij komt 'het verzet tegen de elite, de gevestigde orde, die de gewone man in de kou laat staan'. Want dat past in de evolutionaire kwantumsprong van ego naar Zijn die zich in de samenleving voltrekt als reactie van het leven op het feit dat de mens zichzelf dreigt uit te roeien en die de mens wil bevrijden van zijn ego, zijn gevangenschap van de materie, zijn intrinsieke onvrijheid.

 

Maar in dat inzicht ontbreekt zijnsontwikkeling als zijnde de methode waarmee de kwantumsprong voltooid kan worden en dus de echte oplossing is. Als gevolg daarvan wordt de oplossing weer gezocht in het ego-eigen maakbaarheididee, dus in het hebben van meer en meer via economische groei. Daarbij voorbijgaand aan het feit dat dat juist de existentiële dreiging vergroot. Trump jaagt ons dus de stuipen op het lijf. Temeer daar hij van het klimaatakkoord af wil en de bestaanszekerheid van mensen bedreigt (dreigende uitzetting, dreigende terugtrekking uit de NAVO, enz.).

 

Helaas is die existentiële angst precies wat de mens nodig heeft om zich bewust te worden van het feit dat dat het ego in stand houdt en dat dat via zijnsontwikkeling toegelaten moet worden om zich van het ego te bevrijden en daarmee het Zijn, de voltooiing van de kwantumsprong, te realiseren. Maar de gevestigde instituties willen hier niets maar dan ook niets van weten. Zelfs het SCP, het Sociaal en Cultureel Planbureau, als zijnde de adviseur van de instituties niet. Ik ben dan ook benieuwd wat de volgende stap van het leven is om ons tot zijnsontwikkeling te dwingen. Meer terreur? Meer milieuvernietiging? Meer opwarming van de aarde en bijbehorende natuurrampen? Meer koude of misschien wel hete oorlog? Meer nucleaire dreiging? Meer verharding van de samenleving? Meer geloofsstrijd? We zullen het zien.

Nexus Institute: What will save the world?

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de intrinsiek zelfdestructieve onbalans van het ego die zich nu manifesteert in de dreigende vernietiging van de mens via de opwarming van de aarde de vraag oproept: 'What will save the world?'

Het Nexus Institute stelt deze vraag op grond van de volgende constateringen: "Extremisme, fanatisme en barbarij zijn alom manifest. Meer en meer autoritaire regimes ontstaan en het fascisme keert terug in de westerse en Arabische wereld, politieke en academische ontkenningen ten spijt. De begrippen democratie en vrijheid worden maar al te vaak misbruikt, en verliezen daardoor hun betekenis. De cohesie in de samenleving en de solidariteit tussen volkeren verdwijnt en sociale ongelijkheid en xenofobie nemen toe. Er zijn machtselites zonder enige moraal die politiek onaanraakbaar zijn. De pax Americana is niet geëvolueerd tot een pax Humana. In plaats daarvan kennen we een hernieuwde strijd om de wereldheerschappij. De wereld zoals wij die nu kennen wordt afgebroken en vervuild, de vernietiging van de aarde gaat alsmaar door. Techniek blijkt naast een zege ook een monster van Frankenstein te zijn. Internationale instituties en organisaties verliezen gezag en daadkracht, en alom vermindert het vertrouwen in een democratische wereldorde. Geestelijke waarden en deugden lijken te verdwijnen in een oceaan van angsten, onzekerheden en begeerten. De taal van de muzen, de wereld van het boek, de liefde voor de wijsheid zijn fenomenen behorend bij een tijdperk dat definitief voorbij lijkt: het tijdperk van een door burgers gecultiveerd humanisme. Ondertussen zijn er een miljoen mensen op de vlucht voor oorlog, geweld en armoede, die nergens welkom zijn... Wat zullen de gevolgen zijn? Als de toestand zo ernstig is als de berichten uit de wereld doen vermoeden, moet vervolgens de vraag worden gesteld wat nu eigenlijk het defect in onze beschaving is. Want waarom gaat het, blijkbaar, steeds weer mis?"

"Aan reeds gegeven antwoorden ontbreekt het niet. Het defect in onze samenleving zou komen door: Satan (de gnostici), de erfzonde (Paulus en Augustinus), menselijke begeerte (Spoinoza), een gebrek aan zelfstandig denken (Kant), religie (Voltaire en Feuerbach), de rede (Rousseau), een crisis in de rede (Husserl, Horkheimer, en Pirsig), de dood van God (Nietzche), het kapitalisme (Marx), de pathologie van de beschaving (Freud), het verval van waarden (Herman Broch), de democratie (Ortega y Gasset), de teloorgang van het Europees humanisme (Thomas Mann),....Om slechts een paar filosofische visies te noemen die allemaal claimen de oorzaken van het defect in onze beschaving te kennen."

"Daarnaast zijn er uiteraard ook de niet minder belangrijke sociologische en pragmatische analyses die de crisisverschijnselen in onze maatschappij willen duiden. Vaak wordt dan gewezen op het gecultiveerde egoïsme van het neoliberalisme, de economische crisis en de sociale ongelijkheid, het verraad der elites en verandering van machtsstructuren, de verwetenschappelijking en technologisering, het materialisme en decadentie, religieus fanatisme, ressentiment en verleidingen van de totalitaire politiek, de gecultiveerde betekenisloosheid door massamedia en de amusementsindustrie, een gebrek aan solidariteit en gedeelde verantwoordelijkheid in een geïndividualiseerde samenleving."

"Welke van deze antwoorden kunnen het beste de huidige toestand en ontwikkelingen in de wereld duiden? Pas als we dat weten, kunnen we pogen een antwoord te geven op de belangrijke vraag: Wat zal de wereld redden?"

Tot zover de tekst van het Nexus Institute. Duidelijk is dat er een oneindig aantal oorzaken en oplossingen gevonden kan worden die allemaal met elkaar samenhangen en mede daardoor niet doordringen tot de essentie van het probleem en dus ook niet van de oplossing. Dat is logisch, omdat ze zich allemaal bevinden op het niveau van de oneindig complexe vorm, de dualiteit. En dus bevinden op het niveau van het ego als zijnde de bewustzijnsstaat van de gevangenschap van de vorm, de dualiteit. Een gevangenschap waar de mens zich al in bevindt sinds het begin van zijn bestaan, ook al streeft hij sinds dat begin, zij het onbewust, naar de bevrijding van zijn ego via de zoektocht naar zijn verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg zijn Zijn. Die zoektocht is tot op heden mislukt. De reden daarvan is dat hij het Zijn zoekt in de vorm terwijl het geen vorm is. Dat mislukken heeft tot gevolg dat het ego, dat intrinsiek dualistisch en dus de staat van onbalans is die zelfdestructief is, nu de climax van deze zelfdestructie bereikt. En wel in de vorm van de vele crises met in ultimo de opwarming van de aarde die het voortbestaan van de mens bedreigt.

Wat de wereld zal redden is dus de ontwikkeling van het Zijn. Maar die ontwikkeling is het grootste taboe van de mens en ontbreekt dus in de samenleving. Sterker nog, die ontwikkeling wordt tegengewerkt dan wel genegeerd. Net als alle instituties maakt ook de wetenschap en dus ook het Nexus Instituut zich daar schuldig aan, zo blijkt uit de pogingen van NLbe. Bekijken we het lijstje van de sprekers tijdens deze conferentie dan wordt duidelijk dat het taboe hoogstwaarschijnlijk overeind zal blijven en derhalve de crises zullen toenemen. Wellicht met als gevolg de bizarre voorspelling van topklimaatwetenschapper Guy McPherson getiteld: 'Human extinction in our lifetime'.


Naar aanleiding van de conferentie van het Nexus Instituut heb ik de directeur ervan de heer Rob Riemen op 25-10-2016 de volgende email gestuurd.

Geachte heer Riemen,

‘What will save the world’ is de titel van uw volgende conferentie.
Die titel zegt mij dat u zich bewust bent van de ernst van de crises waarin de wereld zich momenteel bevindt.
Ik vind het bewonderenswaardig dat u het defect van de beschaving en de bestaande oplossingen daarvan zo goed duidt.
De complexiteit daarvan maakt duidelijk dat die oplossing in de vorm van het antwoord op de vraag ‘What will save the world’ ondoenlijk lijkt.
Om die reden wil ik onderstaand graag mijn antwoord op die vraag geven in de hoop dat deze in de conferentie aan de orde komt.

Mijn antwoord. Het enige dat de wereld kan redden is de ontwikkeling van het verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg het Zijn.
Dat is tevens het antwoord op uw vraag: Waartoe ben ik op aarde?

Argumentatie. Ieder mens die op aarde komt is qua bewustzijn de gevangene van het materie-, deel-, dualiteitaspect van het universum en daardoor afgescheiden van het geest-, geheel-, singulariteitaspect.
Die bewustzijnsstaat is het welbekende ego.
Als gevolg van deze bewustzijnsstaat streeft de mens al sinds het begin van zijn bestaan naar de bevrijding uit deze gevangenschap oftewel naar heelheid.
Die heelheid is het Zijn.

De reden dat hij het Zijn nog steeds niet gerealiseerd heeft, is het feit dat hij als gevolg van zijn gevangenschap van de materie het Zijn tracht te realiseren via de vorm terwijl het Zijn geen vorm is.
Dat geschiedt op grond van het illusoire idee dat het leven maakbaar is en dit maakbaarheididee als grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing te hanteren.
De non-realisatie van het Zijn zou geen probleem zijn, ware het niet dat het ego dualistisch en dus de staat van onbalans is die zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt.
Het ego is derhalve de oorzaak van problemen in het algemeen en de huidige existentiële in het bijzonder.

Zijnsontwikkeling is de enige directe en echte door het leven zelf gedirigeerde weg naar het Zijn.
Die weg bestaat uit het toelaten van de gevoelens die het leven via de onvermijdelijke confrontatie aanreikt.
Daartoe dient de weerstand ertegen van het uiterst krachtige, slimme en tot op heden succesvolle ego herkend en weerstaan te worden.
Om deze reden kan zijnsontwikkeling als oneindig eenvoudig en als het moeilijkste wat er is worden aangemerkt.

Gegeven de ernst van de problemen kan het van cruciaal belang worden geacht het Zijn te realiseren.
Het probleem is echter dat als gevolg van de kracht van het ego en het ego-eigen maakbaarheididee zijnsontwikkeling ontbreekt in de samenleving.
Om daar wat aan te doen heb ik premier Rutte de brief geschreven die u in de bijlage aantreft.

Voor meer informatie verwijs ik u graag naar onderstaande websites en naar mijn boek ‘Zijn: de ideale wereld’.
Ik zou graag uw mening over mijn antwoord en mijn voorstel aan premier Rutte voor een nationaal instituut willen vernemen.
Mocht u daarvoor een mondelinge toelichting willen, dan ben ik daar graag toe bereid.

Met vriendelijke groet,
Cor Bijl
Oprichter

NLbe, Nederlands instituut voor zijnsontwikkeling

Nieuwsbrief 16-02

Beste ............, Ik stuur je deze nieuwsbrief omdat je tot mijn contacten behoort. Wil je je uitschrijven dan kan dat onderaan deze nieuwsbrief. Allereerst wil ik graag de mensen die voor het eerst de NLbe nieuwsbrief krijgen van harte welkom heten. De bedoeling van deze nieuwsbrief tref je hiernaast aan. Eindelijk is na 30 jaar mijn levensopdracht voltooid. Die opdracht bestond uit het zelf realiseren van het verlicht/volmaakt/echt zijn of kortweg het Zijn, het diepste ideaal van de mens. En uit het informeren van de samenleving over zijnsontwikkeling als zijnde de wijze waarop het Zijn gerealiseerd moet worden. Ik heb die opdracht begrepen en ervaren als van cruciaal belang voor de mensheid. De reden daarvan is dat zijnsontwikkeling ontbreekt in de samenleving terwijl het dualistische niet-Zijn, beter bekend als het ego, intrinsiek zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt in de vorm van megacrises met in ultimo de opwarming van de aarde. Iets wat mogelijk is op grond van het feit dat alles met alles samenhangt inclusief de menselijke geest (zo binnen zo buiten). De voltooiing van mijn opdracht bestaat helaas niet uit de algemene acceptatie en toepassing van zijnsontwikkeling, maar uit een brief aan de Tweede Kamer en de ministerraad die gaat over het einde van het ego-eigen intrinsiek zelfdestructieve maakbaarheididee als zijnde de tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing en de vervanging daarvan door zijnsontwikkeling. Ik heb die brieven geschreven omdat het me duidelijk is geworden dat het taboe op zijnsontwikkeling zo groot is dat een actie van het hoogste bestuursniveau onontbeerlijk is. Vaak is mij gezegd dat een dergelijke ontwikkeling van onderop moet gebeuren. Maar ik vind dat het zowel van onderop als van bovenaf moet gebeuren. Dat laatste ontbrak, vandaar mijn brieven. Ik hoop daarmee tevens aan alles wat van onderop aan het werk is duidelijk te maken hoe het Zijn gerealiseerd moet worden. Want daar wordt voornamelijk als gevolg van oosterse spirituele tradities en psychologische maakbaarheidsmethoden overwegend aan het risicovolle schijn-Zijn, de dissociatie van de ervaring, gewerkt. Ook wordt het toelaten van gevoelens als zijnde het principe van zijnsontwikkeling misbruikt voor (tijdelijke en ego in stand houdende) genezing in plaats van de ontwikkeling van het Zijn die dezelfde genezing kan opleveren. De krachten die hiermee bezig zijn, zijn zo groot dat ik het (vooralsnog) opgegeven heb ze individueel van hun dwaalweg of tekortkoming bewust te maken. Daarbij hopend dat een kracht van bovenaf daar verandering in kan brengen. Dat zal waarschijnlijk een ijdele hoop zijn, want de politiek en haar adviseurs lijken volledig gevangen in de uiterst hectische waan van de dag en houden zich derhalve alleen bezig met het op grond van het maakbaarheididee blussen van steeds grotere branden en niet met de ondergrondse veenbrand, de zelfdestructie van het ego, die de oorzaak van deze branden is. Vrijwel tegelijk met de voltooiing van mijn opdracht ben ik door Patrick Kicken gedurende 70 minuten geïnterviewd. Dat geeft mij de indruk dat het vervolg van mijn weg wel eens uitsluitend op de ‘bodem’ kan zijn. Temeer daar ik mij net heb opgegeven als consultant en coach in zijnsontwikkeling bij De Poort tegenover mijn huis in Groningen. Intussen voltrekt de kwantumsprong van ego naar Zijn zich en is die te volgen op mijn website en mijn weblog. Of ik daarmee doorga wist ik tot voor kort nog niet, temeer daar er maar zeer weinig interesse voor was. Maar wellicht ga ik er toch mee door nu mij door professor Guy McPherson aannemelijk is gemaakt dat de opwarming van de aarde onomkeerbaar is en het uitsterven van de mens zelfs in onze tijd van leven nog kan geschieden. Want dat betekent dat nu echt niet meer voorbij gegaan kan worden aan zijnsontwikkeling als zijnde de enige directe en echte weg naar het Zijn en daarmee van het vrij zijn van ons zelfdestructieve ego. Hartelijke groet, Cor

Human extinction in our lifetime

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

Global warming is real - and possibly even worse than we've been told. Could it lead to the destruction of human civilization within just a few decades? For tonight's Conversations With Great Minds - I'm joined by Guy McPherson - Professor Emeritus of Natural Resources - Ecology - and Evolutionary Biology at the University Arizona. Guy is one of America's most influential experts on global warming - and writes about a variety of climate change-related issues for the Arctic News and his own website - Nature Bats Last. In the field of climate science - Guy is best known for his assertion that runaway global warming is already on a path to cause the extinction of the human race - an idea he has written about in his book - "Going Dark."

Dit is schokkend nieuws. Zal de Apocalyps waar ik al jaren voor waarschuw dan toch gebeuren? We kunnen er nauwelijks omheen gezien de feiten genoemd door McPherson. Stel dat het waar is, is er dan niets wat we kunnen doen? Technisch niet, dat is duidelijk. Maar spiritueel? Wat mij betreft wel. Ik heb immers gezegd dat het ego als zijnde onze huidige bewustzijnsstaat intrinsiek zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt. En dat het dus noodzakelijker is dan ooit ons ervan te bevrijden door het realiseren van het Zijn. Dat is dus wat nu moet gebeuren. Voorkomen we daarmee ons uitsterven? Voor mij is het volstrekt duidelijk dat mijn werkelijkheid harmonieus is in het Zijn. Dat kan betekenen dat ik op de één of andere manier ontsnap aan mijn uitsterven samen met hen die ook het Zijn hebben gerealiseerd (scheiding der zielen). Of dat ik voordat de ellende toeslaat uit het leven genomen word? Ik zal het waarschijnlijk nog meemaken. Opmerkelijk is dat als McPherson gevraagd wordt naar de oplossing hij verwijst naar de manier waarop we met elkaar en onszelf omgaan. Dus naar een innerlijke verandering, naar het worden van een beter mens. Waaraan ik zou willen toevoegen, naar de volmaakte mens, naar het Zijn.

Vrij Nederland heeft hier op 24 augustus 2016 een artikel aan gewijd. Vraag het artikel, genaamd 'Guy McPherson uitsterving van de mensheid', op via information@nlbe.nl

Er is ook kritiek op wat McPherson beweert. Dat vindt je onder andere hier: How Guy McPherson gets it wrong. Of hier.

Het belangrijkste punt daarin is dat er in het verre verleden ook warmere klimaten zijn geweest zonder dat deze tot de uitbarsting van een alles vernietigende methaanbom hebben geleid.

Belangrijk is te beseffen dat het niet relevant is of McPherson of zijn critici gelijk hebben. Wat relevant is, is dat de ontwikkeling van het universum, de evolutie, om de ontwikkeling van het bewustzijn gaat en dat dat blijkbaar dient te geschieden via de mens. Het hele materiële universum is er dus voor de mens om zijn bewustzijn te vergroten via zijn bevrijding uit zijn gevangenschap van de materie (de dualiteit, het deel) en bijgevolg zijn eenwording met het geheel (het leven zelf, de natuur, het universum, God). Of kortweg om zijn Zijn te realiseren. Verder is het belangrijk te beseffen dat die eenwording, vanwege zijn gevangenschap van de dualiteit, niet kan zonder crisis (confrontatie) en aldus de uitsterving van de mens niet voor onmogelijk kan worden gehouden. Er wordt niet voor niets en al ver voor de huidige bedreiging van ons voortbestaan gesproken over De Apocalyps, het einde der tijden, het laatste oordeel, enz. Of dat werkelijk daartoe leidt of dat dat mogelijke vooruitzicht er is om ons te dwingen het Zijn te realiseren is de vraag. Gezien het taboe op het Zijn streven we nog steeds af op dat uitsterven. Maar wellicht redt de kwantumsprong ons.


De onderstaande lezing is met ondertiteling (selecteer onder tandwieltje, ook Nederlands is mogelijk).

Professor Brinkmann: Mijd zelfhulpboeken, ze maken je narcistisch

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling



























































De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat er veel zelfhulpboeken worden geschreven en gelezen. Professor Brinkmann maakt daar bezwaar tegen. Hij zegt dat ze je narcistisch maken en tot een blijvende ontevredenheid leiden over wie we zijn. Hij zegt verder: "De boeken zijn een symptoom van een problematische cultuur waarin we proberen te overleven door onszelf op onszelf te richten." "De boeken prediken een filosofie die draait om jezelf, om je eigen ik. Je moet je ware zelf zijn, ontdekken wie je bent en leren om van jezelf te houden. Dat put ons uit en kan zelfs leiden tot angst en depressiviteit. Mijn tegengif is om te reflecteren op de vraag hoe je een goed en fatsoenlijk mens kunt worden, toegewijd aan het welzijn van anderen en de wereld om je heen."

Het voorgaande en nadere bestudering van het artikel maakt duidelijk dat Brinkmann geen kennis heeft van het Zijn en de ontwikkeling ervan. Hij weet niet dat het Zijn de toestand van volmaaktheid en daarmee van volmaakte vervulling en zinvolheid is. Als ook de toestand van onvoorwaardelijke liefde voor alles is. Evenmin weet hij dat het Zijn gerealiseerd wordt door naar binnen te gaan, door lief te hebben wat in je is, want dat bevrijdt van datgene dat het Zijn blokkeert. Zijn remedie gaat dan ook aan de ontwikkeling van het Zijn voorbij. Sterker nog, hij belemmert zijnsontwikkeling door de weg naar binnen af te wijzen.

Het is inderdaad zo dat de zelfhulpboeken over het algemeen egoversterkend oftewel narcistisch zijn omdat ze op het maakbaarheididee zijn gebaseerd (spiritueel materialisme). Zijnsontwikkeling tref je er dan ook niet in aan. Reden waarom gesteld kan worden dat zijnsontwikkeling ontbreekt in de samenleving.

Bron: Trouw 20 augustus 2016

Schaf het verzuilde onderwijs af

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de dogma's wegvallen. Het verzuilde onderwijs is een leverancier van dogma's. Dat onderwijs zal dus weg moeten. Dit artikel is een pleidooi daarvoor. Wat de mensen na dat wegvallen van dogma's dan als bron van zelfsturing kunnen gebruiken wordt echter niet verteld. De reden daarvan is dat het Zijn en de ontwikkeling ervan het grootste taboe van de mens is. Het afschaffen van het verzuilde onderwijs biedt in ieder geval de mogelijkheid om zijnsontwikkeling toe te laten. Om die reden kan dit artikel als wegbereidend voor zijnsontwikkeling worden aangemerkt.

Vraag het artikel, genaamd 'Schaf het verzuilde onderwijs af', op via information@nlbe.nl

Bron: Trouw 20 augustus 2016

Atheïsten zijn beperkte, oppervlakkige mensen

Voorbeeld belemmering zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat iedere hogepriester van de waarheid en dus ook de religie aan zeggingskracht verliest. In deze tijd geschiedt dat ruimschoots, omdat de religie traditioneel de sterkste bron van waarheid is geweest. De vervanger daarvan is de wetenschap alhoewel ook de waarheid daarvan onder het gezegde 'wetenschappelijke waarheid is ook maar een mening' steeds meer betwijfeld wordt.
Reinout Wibier verzet zich tegen deze situatie. Hij doet dit door de mensen die de religie hebben verlaten of niet religieus zijn atheïsten te noemen en die beperktheid en oppervlakkigheid te verwijten. En door te stellen dat godsdienst een uitvinding is die een waardevolle toevoeging vormt op het menselijk bestaan.
Religie is net als wetenschap een bron van te kennen waarheid. En daarmee een bron van zelfsturing. De waarheden daarvan worden als dogma gehanteerd en houden de mens daardoor af van de niet te kennen maar wel te ervaren Waarheid van het geheel, het universum, het leven zelf, het Ware Zelf, God. En houden de mensen daardoor gevangen in de materie, in hun aan houvast (waarheid) behoeftige ego. En dat terwijl het ego intrinsiek zelfdestructief is en nu de climax daarvan wordt bereikt in de vorm van problemen die ons voortbestaan bedreigen. Hetgeen betekent dat we ons moeten bevrijden van het ego en daarmee het Zijn moeten realiseren. Daar heeft de heer Wibier geen kennis van zoals het een 'goed wetenschapper' betaamt. Dus kan hij niet anders dan opkomen voor het behoud van godsdienst.

Vraag het artikel, genaamd 'Atheïsten zijn beperkte, oppervlakkige mensen', op via information@nlbe.nl

Bron: Volkskrant 26 juli 2016


Reactie van Boris van der Ham, voorzitter van het Humanistisch Verbond



















Boris gaat in een welles nietes gesprek en komt daardoor niet tot de essentie. Die essentie is dat het nu niet gaat over een herwaardering van religie of een waardering voor humanisme/atheïsme, maar over het overstijging van die twee middels het verlaten van de dogma's ervan door het realiseren van het Zijn.

Vraag het artikel, genaamd 'Ook atheïsten houden van mensen', op via information@nlbe.nl

Bron: Volkskrant 27 juli 2016

Eerherstel voor Maria Magdalena

Voorbeeld van bevordering zijnsontwikkeling

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat er meer balans (gelijkwaardigheid) ontstaat. Hier gaat het over de gelijkwaardigheid tussen man en vrouw. En zelfs in de kerk tussen de mannelijke apostelen en de ene vrouwelijke genaamd Maria Magdalena.

Volgens Hans Stolp komt daardoor de aanpassing van de rolverdeling, bijvoorbeeld door de aanstelling van vrouwelijke priesters, in de kerk te laat. Hij zegt: "We hebben in deze tijd geen priesters meer nodig, maar mensen die ons de weg naar binnen wijzen." Dat zou een fundamentele verandering betekenen, want de kerk (de religie) plaatst God buiten en niet in de mens waardoor die nooit het Zijn (het één zijn met God) kan realiseren. Wanneer ze God in de mens plaatst en de mensen helpt één te worden met God dan verliest het instituut kerk haar positie als plaatsvervanger van God op Aarde en dus haar macht. Dus dat valt niet snel te verwachten.
Dit artikel en vooral de opmerking van Hans Stolp bevordert zijnsontwikkeling.

Vraag het artikel, genaamd 'Eerherstel voor Maria Magdalena', op via information@nlbe.nl

Bron: Trouw 19 juni 2016

Heel Europa snakt naar een betekenisvol verhaal.

Voorbeeld wegbereiding zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat het maakbaarheididee als zijnde de tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing aan zeggingskracht verliest. Dit met als gevolg dat er geen maakbaarheidsverhaal voor de samenleving meer is. En dat terwijl de problemen, mede gelet op het klimaatprobleem, groter zijn dan ooit. Zelfs het geloof is niet in staat dat verhaal te leveren. Want God is dood, althans de institutionele God, de God van de religies, de kerk, de dogmatische God.
Wat is het alternatief?
Smalbrugge zegt: "In heel Europa snakken we naar een verhaal dat gebaseerd is op een mensbeeld dat ons vertrouwen geeft in samenleven, de ruimte biedt aan menselijke kwetsbaarheid en imperfecties."
Mooi gezegd, maar onder vertrouwen in samenleven wordt over het algemeen vertrouwen in pijnloosheid verstaan. Dus een verhaal dat bij de pijn vandaan gaat in plaats van er naartoe. Het maakbaarheididee heeft dat soort verhalen opgeleverd, maar daar is nu een eind aan gekomen. Het moet dus een verhaal zijn dat naar de pijn toe gaat, dat de pijn toelaat. Dat verhaal is de ontwikkeling van het Zijn, het diepste ideaal van de mens. Een verhaal dat niet gaat over vorm, maar over geest of beter gezegd over bewustzijn. Zijnsontwikkeling is echter het grootste taboe van de mens en ontbreekt derhalve in de samenleving. Dat betekenisvolle verhaal zal dus nog wel enige tijd op zich laten wachten.

Bron: Volkskrant 13 juli 206

We raken steeds meer gevangen in een dodelijk egoïsme

Voorbeeld wegbereiding zijnsontwikkeling

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat in eerste instantie het ego vrij spel krijgt. Nelleke Noordervliet heeft dat in de gaten zoals uit dit artikel blijkt. De mensen keren zich af van de politiek en stemmen tegelijk op die partij die de politiek reduceert tot nep-politiek en daarmee ongeloofwaardig maakt. De politiek verliest daardoor haar traditionele autoriteit van hogepriester van de waarheid. In het Zijn is de mens innerlijk vrij en dus vrij van autoriteit. Hetgeen niet betekent dat de mens niet kan uitvoeren wat de politiek wil. Dat geschiedt dan niet door het intrinsiek onvrije en dus ongewenste ego, maar door het vrije Zijn.
Opmerkelijk is dat ze het heeft over een dodelijk egoïsme. Ze voelt kennelijk aan dat het intrinsiek zelfdestructief is.
Mooi voorbeeld van wegbereiding van zijnsontwikkeling.

Bron: Trouw 4 juni 2016

Vechten tegen kanker is gevaarlijk.

Voorbeeld bevordering zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt in dat iedere ervaring en dus ook de ervaring van bijvoorbeeld kanker toegelaten in plaats van bestreden wordt. Pieter Barnhoorn pleit hiervoor en bevordert daarmee zijnsontwikkeling.

Vraag het artikel, genaamd 'Vechten tegen kanker is gevaarlijk naïef', op via information@nlbe.nl

Bron: Trouw 13 mei 2016

Wat bezielt de radicale islam?

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat zich gebeurtenissen voordoen die niet te bevatten zijn. De terreurdaad van de radicale islam is zo'n gebeurtenis. Omdat het niet te bevatten is en we onszelf als beschaafd en dus als goed bestempelen beoordelen we de radicale islam als het te bestrijden kwaad. En willen we de psyche ervan doorgronden om deze te kunnen bestrijden. Zo ook Leon de Winter en Geert van Istendael.

 

Wat ze echter niet weten en waarschijnlijk ook niet willen weten, is dat we zelf aan een collectieve psychose lijden en dat die veel gevaarlijker is dan die van de terroristen. Die psychose is het geloof in en de toepassing van het ego-eigen maakbaarheididee, want die houdt ons zelfdestructieve ego in stand. En dat terwijl dit idee al lang door de wetenschap tot illusie is verklaard en de zelfdestructie ervan tot een climax komt.

 

Wat ze ook niet weten is dat het leven op niets anders uit is dan het opheffen van onze afgescheidenheid van het leven via de confrontatie met onszelf. En dat die confrontatie toeneemt naarmate we ons als gevolg van onze psychose ertegen verzetten. Een toename die nu zelfs ons voortbestaan bedreigt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het leven drastischer ingrijpt door ons via de terreur van IS te confronteren met doodsangst als zijnde dat wat onze psychose ten diepste in stand houdt.

 

Het is zeer waarschijnlijk dat de terroristen deze psychose ook hebben, maar dat vrijwaart ons niet van zelfonderzoek en verandering van onszelf. Sterker nog, ontdoen we ons van onze psychose dan is het niet langer nodig voor het leven ons te confronteren. Dat betekent natuurlijk niet dat we de terroristen van IS maar hun gang moeten laten gaan.

 

Zie ook het artikel: Het leven dwingt ons via IS tot de volmaakte beschaving.

 

Bron: Vrij Nederland 2 april 2016

Juist in de leegte schuilt onze kracht

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat het bewustzijn van vol naar leeg, van bezet naar vrij, van macht naar kracht, gaat. Dit artikel maakt dit duidelijk alhoewel dit over de afwezigheid van dogma's, van moetens, gaat. En dus niet over de leegte van het Zijn. Daarom is het artikel slechts wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

 

Bron: Volkskrant 2 april 2016. Auteur: Peter Giesen.

Heeft het lijden een verhaal nodig?

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling.

Het is toch treurig dat volgens Hans Achterhuis, filosoof des vaderlands, er geen grote verhalen meer zijn om lijden een plaats te geven. Een opvatting die bijval krijgt van Gert-Jan van der Heiden, omdat het geven van zin aan het lijden wanstaltig zou zijn.

Het is duidelijk, beide heren hebben geen enkele kennis van het Zijn en de ontwikkeling en het belang ervan. Op die manier houden ze deze ontwikkeling tegen terwijl het niet-Zijn, het ego, de oorzaak is van alle ellende en deze ellende nu ons voortbestaan bedreigt.

Bron: Trouw 25 maart 2016

Allemaal ZZP'ers in het geloof

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat er steeds minder mensen in God geloven. Het Zijn is immers het één zijn met God waardoor geloven in God een gepasseerd station is. De gelovigen vinden dat somber. Maar dat komt omdat ze zich niet bewust zijn van dat waar de kwantumsprong toe leidt. Ze wensen niet aan te nemen dat God in de mens huist, dat hij ons bewustzijn, onze waarnemer van onze gedachten en gevoelens, is. Ze zetten dan ook vraagtekens bij persoonlijke spiritualiteit, bij het zijn van ZZP'er in het geloof of anders gezegd bij het Zijn, het zijn van God. Ze vragen zich af waar de stevigheid blijft nu we zingeving bij elkaar sprokkelen. Natuurlijk vragen ze zich dat af. Want het Zijn is de staat van totale houvastloosheid, van de totale afwezigheid van stevigheid, want het is de staat van de overgave aan de Stroom van het leven, de Wil van God. En dat staat haaks op het geloof dat altijd houvast heeft geboden in de vorm van dogma's, rituelen, e.d. ondanks het feit dat het schijnhouvast is, omdat er geen vastigheid bestaat in het universum.

 

Bron: Trouw 18 maart 2016. Auteur: Wolter Huttinga.

God en geloof verdwijnen steeds meer uit Nederland

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de mens zich steeds meer ontdoet van dogma's als van de religie, het geloof. Want het Zijn is de staat van één zijn met God waarin de mens innerlijk vrij oftewel dogmaloos is. Het geloof is dan natuurlijk ook verdwenen, want geloven in God kan alleen als je niet één bent ermee, als God ergens is zonder te weten waar hij is.

 

Bron: Trouw 14 maart 2016. Auteurs: Paul Ruiter en Nico de Fijter

Geen zijnsontwikkeling voor asielkinderen

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling

 

Getraumatiseerde asielkinderen krijgen op school niet de kans hun trauma te verwerken. Want de leerkracht weet niet hoe er mee omgegaan moet worden.

Dat weten hoe er mee omgegaan moet worden is een typisch gevolg van de dominantie van het ego-eigen maakbaarheididee die het wil manipuleren of weg krijgen.

Zouden ze kennis hebben van zijnsontwikkeling, dan zouden ze weten dat 'er alleen maar laten zijn' bevrijdend is. En dan zouden asielkinderen niet gedwongen worden hun gevoelens, hun pijn, weg te drukken en zo de kans vergroten dat ze er door bepaald worden en bijgevolg crimineel gedrag vertonen dan wel psychosomatische klachten ontwikkelen.

 

Bron: Trouw 26 februari 2016. Auteur Harriët Salm.

 

Bestaat de vrije wil

Voorbeeld van belemmering van zijnsontwikkeling.

Onder de vrije wil verstaat Dennett het vermogen van gezonde volwassenen om autonoom en doordacht beslissingen te kunnen nemen. De mens is niet de knecht van zijn brein, maar heeft wel degelijk controle over zijn daden en gedrag.

Dat is precies hoe het ego de vrije wil ervaart en duidt. Het ego, als zijnde de gevangenschap van de materie, denkt dat het autonoom is als het beslissingen kan nemen en controle heeft over zijn daden en gedrag. Dennett weet dus niet wat het Zijn is. De vrije wil daarvan is niet afhankelijk van deze vermogens. Die is vrij als staat van zijn. Een vrijheid die is verkregen als gevolg van een (zijns)ontwikkelingsproces die vrij/los maakt van het ego oftewel van de in gedachten gevatte en dus kenbare wil van bewuste en onbewuste intrinsiek in de materie (dualiteit, ruimte en tijd, oorzaak en gevolg) gevangen gevoelens. Of kortweg van de knechting van het brein (het ego is dus per definitie de staat van geknecht zijn). En die de overgave realiseert aan de niet te kennen Wil van het Geheel, het leven zelf, God, het Ware Zelf als zijnde de waarnemer van gedachten en gevoelens. Van die Wil ben je dus niet vrij want die is niet te beïnvloeden, maar ervaar je wel als volmaakt vrij.

De beperkte kennis van Dennett belemmert de ontwikkeling van het Zijn.

Bron: Volkskrant 10 maart 2016

Sedlacek: Tegen het evangelie van de economie

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat in eerste instantie het altijd door (institutionele) dogama's geleide ego vrij spel heeft. Dat uit zich ondermeer in het (neo)liberale beleid van deze tijd die het evangelie van de economie volgt. Iets wat gerechtvaardigd wordt met het argument dat het moraalloos is, dat het geen geloof is. Maar daar is econoom Tomas Sedlacek het niet mee eens zoals uit dit artikel blijkt. Hij zegt: "De grootste truc van de duivel is mensen te laten geloven dat hij niet bestaat. In de economie geldt iets soortgelijks: we hebben het over geloof dat ontkent een geloof te zijn."

 

De politiek doet er niets aan. "Politici verschuilen zich achter economen omdat andere stemmen zwijgen. Waar zijn de wetenschappers van andere disciplines?"

 

Het probleem is dat geen enkele wetenschap in staat is het fundamentele probleem hiervan op te lossen. Dat probleem is volgens Sedlacek het feit dat er een existentieel gevoel van onvolkomenheid huist in de mens.

 

Daar slaat Sedlacek de spijker op zijn kop. Want de ontwikkeling van het Zijn is het enige dat die onvolkomenheid kan oplossen, maar is onderhevig aan het grooste taboe van de mens en van de wetenschap bij uitstek.

 

Remedie: De wetenschap moet zich verdiepen in de inhoud, de ontwikkeling en het belang van het Zijn.

 

Met zijn uitspraken is Sedlacek wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

 

Bron: Trouw 23 februari 2016

Auteur: Stevo Akkerman

De hele westerse wereld lijdt aan doorgeschoten polarisatie

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. In eerste instantie houdt dat in dat het dualistische ego vrij spel heeft en dus de polariteit toeneemt. Zo langzamerhand wordt het hoogtepunt daarvan bereikt. Lex Oomkes noemt dat de doorgeschoten polariteit. Die constatering help de kwantumsprong te herkennen en te voltooien. Die constatering is dus wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

 

Bron: Trouw 17 februari 2016

Hoogleraar pedagogiek Gert Biesta: Niet wie je bent maar hoe je bent

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de traditionele krachten zichtbaarder worden die de ontwikkeling van het Zijn altijd tegengewerkt hebben. Gert Biesta vertegewoordigt die krachten ook al heeft hij het over een manier van zijn die niet egologisch is, dus die niet de logica van het ego volgt. Want hij veronderstelt dat dat een gerichtheid is op datgene wat buiten het ego ligt zoals andere mensen, de planeet. Dat is een onjuiste veronderstelling, omdat het buiten het ego zijn het Zijn is en het Zijn de staat van één zijn met alles is en dus niet een gerichtheid op iets. Bovendien bepleit hij de pedagogiek van de onderbreking. Daaronder verstaat hij het onderbreken van het 'bij jezelf zijn' dat tegenwoordig aan de orde is. Biesta: "wat ik voorsta kun je een onderbreking van identiteit noemen. Uiteindelijk gaat het niet om wie je bent maar hoe je bent. Het verlangen naar identiteit kan infantiel worden. De bedoeling van onderwijs is niet om een kind 5 jaar lang met zichzelf bezig te laten zijn en dan tot de ontdekking komen dat het niet met anderen kan samenleven."

 

Biesta heeft kennelijk geen weet van het Zijn en de ontwikkeling ervan en daardoor ook niet van de zich voltrekkende kwantumsprong van ego naar Zijn. Want anders had hij begrepen dat het 'bezig zijn met jezelf' het zoeken naar identiteit is dat inherent is aan de kwantumsprong van ego naar Zijn waarbij het ego moet verdwijnen om het Zijn te realiseren. En weet hij ook niet dat het Zijn de staat van eenheid met alles is en daarmee de volmaakte staat van samenleven met anderen die niet wordt bepaald door een manier van zijn oftewel door een hoe zijn.

Hiermee belemmert Biesta de ontwikkeling van het Zijn.

 

Bron: Trouw 16 februari 2016

Met toerantie alleen redden we het niet

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat bestaande middelen ter realisatie van een harmonieuze samenleving, zoals tolerantie, niet meer werken. De reden daarvan is dat het maakbaarheididee, als zijnde onze tot op heden gehanteerde grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing, door de wetenschap is achterhaald en door de samenleving drastisch aan zeggingskracht verliest getuige de wens van de mensen zichzelf te zijn.

En toch wordt er weer op dit maakbaarheididee voortgeborduurd. Zo pleit Nussbaum voor het kweken van de juiste gevoelens door middel van onderwijs en kunst en cultuur. Daaraan toevoegende dat die ook weer kunnen verdwijnen als je ze niet moedig onderhoudt en bevestigt.

Het is duidelijk, Nussbaum heeft geen kennis van zijnsontwikkeling en dus ook niet van de zich in de samenleving voltrekkende kwantumsprong van ego naar Zijn. Want dat gaat voorbij aan het niet langer gewenste maken van mensen en creëert een blijvende staat van eenheid en daarmee van mededogen en dus precies wat Nussbaum wil.

Maar weet Nussbaum wel wat mededogen is? Is het medelijden? Is het grenzenloze tolerantie? Of is het niets van dat al? Het artikel biedt geen duidelijkheid. Dus doe ik dat maar. Het ego is niet in staat tot mededogen, want het is een typische eigenschap van het Zijn. Het is dan ook niet een bepaald gedrag of een bepaald gevoel. Het is het eenheidsbewustzijn van het Zijn dat nonintentioneel in overgave is aan de niet te kennen maar wel te ervaren Wil van het Geheel, het Al, Het Ware Zelf, God dat zich op allerlei manieren kan manifesteren. Het is de staat van zijn die vrij is van de dualiteit van het ego en derhalve bestaat uit volmaakte betrokkenheid en volmaakte afstandelijkheid tegelijk.

Ook al leiden haar methoden voor het realiseren van mededogen niet naar het Zijn, haar pleidooi ervoor is wel wegbereidend voor zijnsontwikkeling.

 

Vraag het artikel, genaamd 'Met tolerantie alleen redden we het niet', op via information@nlbe.nl

 

Bron: Trouw 4 februari 2016

Geloven voorbij God

Voorbeeld van wegbereiding zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat de mensen geen dogma's meer willen. De religie heeft dat kennelijk ook begrepen. Want deze drie theologen pleiten voor een liberale geloofshouding. Dat begint volgens hen met naastenliefde, met dienstbaar zijn aan anderen, met eerbied voor het leven, met respect voor de traditie. "Het gaat er niet om dat wij God doorgronden, maar dat wij gekend zijn. Waar wij afstand van nemen is het idee van een soort almachtig opperwezen. Ons vertrekpunt is dat God geen wezen is, maar een dynamische werkelijkheid die inwerkt in onze wereld. Het leven is mij gegeven met een hoog doel, namelijk humaniteit verwerkelijken. Het gaat erom bevrijd te worden van je grote ego, van je dikke IK. Het gaat erom echt mens te worden."

Dat lijkt erg op zijnsontwikkeling. Toch is het dat niet. Dit vanwege het feit dat het gaat over gedrag (naastenliefde, dienstbaarheid, respect) terwijl het Zijn geen manier van doen is. Het wekt de indruk dat met dit gedrag de bevrijding van het ego wordt gerealiseerd terwijl dat niet wordt gerealiseerd door verandering van gedrag. Toch kan het als wegbereiding van zijnsontwikkeling worden aangemerkt, omdat het gaat over het bevrijden van het ego, het worden van een echt mens (is het Zijn) en de aanname dat God een dynamische werkelijkheid is die inwerkt in onze wereld oftewel over de Wil van het geheel dat de Wil van het Zijn is.
 

Vraag het artikel, genaamd 'Geloven voorbij God', op via information@nlbe.nl
 

Bron: Trouw 30 januari 2016

Voorbeeld van belemmering zijnsontwikkeling.

 

De kwantumsprong van ego naar Zijn doet zijn werk. Dat houdt onder andere in dat levensbeschouwingen als zijnde de leveranciers van dogma's moeten verdwijnen ten behoeve van de innerlijk vrije staat van het Zijn. Daar is de heer Siebe, een aanhanger van levensbeschouwingen, tegen zoals uit dit artikel blijkt. Hij vindt het zelfs een historische vergissing. Hij vergeet kennelijk dat de hechting aan een levensbeschouwing tot heel veel ellende heeft geleid en nog leidt. En dat het de mens belemmert om het innerlijk vrije Zijn, zijn diepste ideaal, te realiseren. Bovendien vergeet hij of weet hij niet dat het realiseren van het Zijn nu noodzakelijker is dan ooit omdat het dualistische ego de climax bereikt van de zelfdestructieve staat van onbalans ervan in de vorm van problemen die in ultimo het voortbestaan van de mens bedreigen. Het zou dus een historische vergissing zijn de levensbeschouwingen in de wet te laten.

 

Met dit artikel belemmert de heer Siebe zijnsontwikkeling.

 

Bron: Trouw 2 februari 2016

World Economic Forum: Klimaat en migratie grootste risico's voor economie

 

 

 

 

Het gevaar komt van alle kanten. Nooit eerder was er zo'n breed palet aan risico's voor de mondiale stabiliteit. Dat maakt de kwantumsprong van ego naar Zijn noodzakelijker dan ooit. De uiterste noodzaak was er al dankzij de klimaatcrisis. Maar dat is een 'ver van ons bed show'. De bedreigingen voor de economie brengt de crisis dichterbij voor de massa. Wellicht is dat nodig om tot de voltooiing van de kwantumsprong over te gaan.

Bron: Trouw 15 januari 2016 

Vincent Icke: Er is geen God die het heelal aanstuurt

Voorbeeld belemmering zijnsontwikkeling

Deze video maakt duidelijk hoe een wetenschapper en waarschijnlijk de wetenschap als geheel God buiten de wetenschap probeert te houden. Vanaf 1.05 zegt hij dat het universum zich vanuit zichzelf ontwikkelt en er dus niet iets of iemand is die het bestuurt. Daarbij gaat hij voorbij aan het feit dat het universum oftewel het geheel een eenheid is en die eenheid een Wil heeft die niet te kennen maar wel te ervaren is. Een Wil bovendien die intelligent is, omdat het ons precies op het goede moment en in de goede volgorde ervaringen aanreikt met een bepaald doel, namelijk het doel om één te worden met het Geheel c.q. God oftewel te Zijn. Een doel waar de mens al vanaf het begin van zijn bestaan naar streeft. Deze pogingen van de wetenschap zijn een belemmering voor zijnsontwikkeling.

Nieuwsbrief 01-16, 10 januari 2016

Voor de hele nieuwsbrief, zie http://www.nlbe.nl/images/_vti_cnf/Producten/Nieuwsbrief_16-01.pdf

Beste lezer,

Het is inmiddels al bijna een jaar geleden dat ik de laatste nieuwsbrief stuurde. Sommigen vroegen zich af waarom ik geen nieuwsbrief meer stuurde. Er was simpelweg geen impuls van de Stroom om er één te maken alhoewel er redenen te over waren. Want wat was 2015 een heftig jaar. Ik bevond mij meer in de luister- en kijk- dan in de actiemodus. Met stijgende verwondering heb ik de gebeurtenissen aanschouwt, met daarbij de gedachte: ‘ja natuurlijk laat het leven de crisis oplopen als de qua bewustzijn van het leven afgescheiden mens zich dreigt uit te roeien’. Er was een dubbel gevoel, een gevoel van betrokkenheid en distantie. En een weten dat niets voor niets gebeurt. Sommigen vinden dat koud, gevoelloos. Maar dat komt omdat ze de leegheid en de volheid, de volledigheid, de eenheid, van het Zijn niet kennen en daardoor vaak foutief veronderstellen dat dat liefde of geëmotioneerdheid moet zijn. In dat kijken en luisteren is het me duidelijk geworden dat de mensen en zelfs de spirituele leraren zich nog ver van de ontwikkeling van het Zijn, laat staan van het Zijn zelf bevinden. De spiritualiteit is echt nog een houvast zoekend, vlucht en ogenschijnlijk probleemoplossing biedend spiritueel materialisme die ik evolutionair heb aangeduid als de prézijnsontwikkelingsfase in de evolutionaire ontwikkeling van ego naar Zijn van de mens. Het is mooi dat de oosterse spiritualiteit zoals de Advaita (nondualiteit) en het Zenboeddhisme de westerse mens helpt om zich bewust te worden van de waarnemer van gedachten en gevoelens in zichzelf. En hem helpt met waarnemen ervan in plaats van zich erdoor te laten bepalen. Maar het grote gevaar is dat men in de waarnemer, in de geest, blijft hangen en daardoor gedissocieerd raakt van de gedachten en gevoelens oftewel verloren raakt in de geest. Precies zoals dat met de miljoenen mensen in het oosten is gebeurd. Een toestand die ik aanduid als schijn-Zijn, de dissociatie van de ervaring. Of populair gezegd: de hemel in gevlucht, gevlucht bij de (verdere) incarnatie, het toelaten van gevoelens, vandaan. Toch is het goed dat het gebeurt, omdat de westerse mens verloren is in de materie, het tegenovergestelde van de geest. Het is dus te hopen dat de ontmoeting tussen oost en west tot de integratie en daarmee tot de overstijging van beide oftewel tot het Zijn leidt. Voorlopig ben ik daar niet gerust op want de leraren van de oosterse spiritualiteit zijn net zo gelovig en net zo behendig in het overeind houden van hun geloof als (religieuze) fundamentalisten. Ik heb eens een advaitaleraar alleen maar vragen gesteld over zijn beweringen. Het was verbazingwekkend hoe vast hij liep, hoe hij mij op mijn persoon begon aan te spreken in plaats van bij de inhoud te blijven en uit het gesprek vluchtte met de opmerking dat hij geen zin had in een discussie terwijl ik alleen maar vragen stelde. Voor mij weer een bewijs dat de Advaita niet de oneindige eenvoud, de éénpuntigheid, machtig is inzake de ontwikkeling van het Zijn en dus niet naar het Zijn leidt. Het is een poging jezelf verlicht te redeneren, dus een mentaal proces, terwijl het Zijn geen mentale toestand is.

Mijn advies: Trap niet in de verleiding van oosterse spiritualiteit, maar doe aan zijnsontwikkeling. En trap ook niet in de bewering van vrijwel de hele spirituele wereld dat er vele wegen naar Rome, in dit geval het (verlicht) Zijn, zijn. Want in wezen is er maar één Weg, te weten zijnsontwikkeling. Er zijn wél vele wegen om geconfronteerd te worden met jezelf en je zo bewust te worden van wat in je is. Maar er is maar één methode en dus één Weg om met de confrontatie om te gaan en dat is het tot het punt van bevrijding, van Licht, toelaten van de ervaring die het leven, die op niets anders uit is dan je Zijn, je precies op het goede moment en in de goede volgorde schenkt om verlicht te worden of anders gezegd om één te worden met het leven. En negeer daarbij de uiterst krachtige en slimme wil van je ego die dit uit overlevingsdrang, want het ego moet uiteindelijk letterlijk sterven, wil verhinderen. Dit houdt in dat zijnsontwikkeling zowel oneindig eenvoudig als het moeilijkste is wat er is. Je hoeft dus niet (eindeloos) te mediteren en als je mediteert pas dan ook zijnsontwikkeling toe. Verder hoef je geen spirituele boeken te lezen, niet aan zelfanalyse te doen en van de ene goeroe en workshop naar de andere te hoppen. Het leven zelf realiseert dus je Zijn en niets anders. Vervolg je leven, heb geduld, wacht op de confrontatie die vanzelf komt, wees bereid geconfronteerd te worden in plaats van er alles aan te doen om dat te voorkomen, neem verantwoordelijkheid voor je gevoelens en laat ze toe hoe pijnlijk ook. Laat het Licht toe dat dan op een gegeven moment vanzelf verschijnt en wees bereid ermee samen te vallen en het door je heen te laten gaan. Lees mijn boek ‘Zijn: de ideale wereld’ om te lezen hoe dat universele proces voor mij is gegaan en hoe ik uiteindelijk het Zijn heb gerealiseerd en het universele ervan, zoals volmaaktheid en de ideale wereld, ervaar.

Intussen worden de crises al aangeduid als ‘the perfect storm’ waarbij afzonderlijke crises elkaar versterken en gezamenlijk tot een crisis leiden die nooit eerder vertoond is. Precies zoals nu het geval is in de vorm van de klimaatcrisis die het voortbestaan van de mensheid bedreigt. Velen, zoals wetenschappers, politici, cultuurdragers en cultuurcritici, zoeken dan ook naar nieuwe ideeën. Maar dat blijkt niet te lukken. Niet verwonderlijk gezien het feit dat het maakbaarheididee als zijnde onze grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing een illusie is gebleken en mede daardoor drastisch aan zeggingskracht verliest in de samenleving. Ze kunnen dan ook niet anders dan er weer op terugvallen, bijvoorbeeld door de oproep tot een moreel onderhoud zoals cultuurhistoricus en columnist van De Volkskrant René Cuperus (zie artikel hieronder). En natuurlijk, zoals het maakbaarheidsadepten betaamt, tot het als zweverig verwerpen van spirituele ontwikkelingen, niet beseffend dat ze zelf uit een bouwwerk van waarheden bestaan terwijl er geen waarheden, geen vastigheden, bestaan in het universum, dus niet beseffend dat ze zelf zweven. Waarheid hebben is dus een illusie. Het enige wat bestaat is waarheid zijn: het één zijn met het Geheel (God) en het ongehinderd manifesteren van de ongekende Wil ervan.

 

Toch ben ik weer in de actiemodus beland zoals uit deze nieuwsbrief blijkt. De belangrijkste aanleiding daartoe was de Wetenschapsagenda. Die agenda verschafte de mogelijkheid voor iedereen om vragen aan de wetenschap te stellen. Daar wilde ik graag gebruik van maken. Het is mij namelijk niet gelukt om via het KNAW, de Koninklijke Nederlandse Academie voor Wetenschappen, de wetenschappelijke erkenning te krijgen voor de inhoud, de ontwikkeling en het belang van het Zijn. De reden daarvan is, verbijsterend genoeg, het feit dat er geen enkele wetenschapper blijkt te zijn die de materie enigszins machtig is, die boven zijn/haar discipline uit kan stijgen. Zelfs de combinatie van het zijn van hoogleraar in 'Philosophy of mind and cognition' en research directeur van de faculteit  'Philosophy, Theology and Religious Studies' lukt dat niet. Ik hoopte door middel van vragen aan de Wetenschapsagenda toch die erkenning te krijgen. Daartoe heb ik twee vragen ingediend, te weten:

Vraag 1. Hoe ontwikkelen we ons en lossen we onze problemen op sinds de wetenschap heeft aangetoond dat het maakbaarheididee als zijnde onze grondslag van ontwikkeling en probleemoplossing een illusie is?
Vraag 2. Hoe manifesteren de door de wetenschap ontdekte dualiteit en singulariteit als zijnde de basiseigenschappen van de natuur, het universum, zich in de mens?

Ik was één van de eerste 50 personen die een vraag hadden gesteld. Daarom mocht ik bij de officiële uitreiking van de agenda aan de onderhavige bewindspersonen zijn (zie de foto). Ik moet er 6,5 uur voor in de trein zitten, maar het was de moeite waard. Ik ben benieuwd of er een antwoord op komt en vooral of die overeenkomt met het antwoord dat ik in mijn boek heb gegeven.

Dan nu de ontwikkeling van de kwantumsprong van ego naar Zijn (zie logo NLbe). Die moet zich helaas nog via crisis ontwikkelen omdat de toepassing van zijnsontwikkeling uitblijft. De vluchtelingenstroom vanuit moslimlanden naar Europa is daar wel het meest pregnante onderdeel van. Die stroom brengt namelijk veel moslims naar Europa en confronteert de Europeanen daardoor met hun diepste, al eeuwen bestaande en meest beangstigende religieuze tegenpool. Die polariteit heeft nu bijna het dieptepunt bereikt. Dit als gevolg van het feit dat de Europeanen zich van hun dogma’s aan het bevrijden zijn terwijl de moslims nog sterk dogmatisch zijn. En de Europeanen zich dankzij de Verlichting aan het bevrijden zijn van hun institutionele oftewel door de religie gedefinieerde God (God is liefde, oordeler, enz.) en daarmee het kind (God) met het badwater weggooien terwijl de moslims nog sterk hechten aan hun institutionele God. De moslims confronteren de Europeanen dus met doodsangst en het verlies van God. Precies dat is nodig om het Zijn, het één zijn met God, te realiseren. De moslims helpen de qua verlichting (= qua bewustzijn) verder gevorderde Europeanen dus om tot zijnsontwikkeling over te gaan en daardoor hun Verlichting te voltooien. Een voltooiing die gezien de existentiële crisis waarin de mensheid zich bevindt van cruciaal belang is en op relatief korte termijn waarschijnlijk alleen door Europa in het algemeen en Nederland, Hol(y)land, in het bijzonder gerealiseerd kan worden. Wat ons dus te doen staat is ons Zijn realiseren. Niet alleen om de huidige en wellicht toekomstige crises op te lossen die ons allen bedreigen, maar ook om ons te vrijwaren van individuele bedreigingen. Het Zijn is immers dat waar het leven op uit is en stopt derhalve met confronteren als het Zijn is gerealiseerd. Dat heet de ideale wereld, Utopia, de hemel op aarde, het Paradijs. Een toestand die voor ieder mens beschikbaar is.

Verder hobbelt de kwantumsprong lustig voort. De instituties religie, ideologie en wetenschap verliezen steeds meer hun hogepriesterschap van de waarheid. De mensen worden mede daardoor en door de maatschappelijke druk tot meer zelfredzaamheid steeds meer op zichzelf teruggeworpen. Reden waarom de zoektocht naar identiteit alom is. Maar de instituties inclusief de media hebben geen flauw benul van het Zijn en de ontwikkeling daarvan en daardoor ook niet van de kwantumsprong. Sterker nog, ze willen er niets van weten zoals blijkt uit mijn pogingen hen te informeren. Als gevolg van deze onwetendheid blijft men de problemen slechts oplossen met het gedachtengoed, zijnde het ego-eigen maakbaarheididee, waarmee ze gecreëerd zijn. En dat terwijl dit idee wetenschappelijk al lang onderuit is gehaald en de samenleving zich ervan aan het bevrijden is zoals de ontdogmatisering (de individualisering) laat zien. Dat betekent natuurlijk niet dat we problemen niet meer moeten oplossen. Het betekent wel dat we ons daartoe niet meer moeten laten leiden door de te kennen wil van ons ego, maar door de niet te kennen maar wel te ervaren Wil van ons Ware Zelf, het universum, de natuur, God. Een Wil die bestaat uit de impuls tot manifestatie in het hier en nu, waarbij dit ‘nu’ niet verward moet worden met het ego-nu, verkregen uit ‘je in het nu denken’ van bijvoorbeeld Eckhart Tolle, want in dat ‘nu’ ben je volgens de wetenschap te laat en ben je dus niet in overeenstemming met de Wil. Het ‘nu’ waar het om gaat is de tijdloosheid die bestaat in de singulariteit van het zwarte gat, het verlies van alle houvast, waar je vanzelf in terecht komt via zijnsontwikkeling als zijnde de Weg naar het Zijn en de Wil daarvan die door het leven zelf gedirigeerd wordt.

In het onderstaande overzicht tref je de artikelen van 2015 aan waarvan ik vind dat ze de kwantumsprong aantonen. Ik hoop dat deze alsmede alle andere artikelen, het zijn er inmiddels al 449, je enig inzicht geven in de reden van de huidige vaak heftige gebeurtenissen. En dat je tot het inzicht komt dat je zoals velen in deze tijd niet machteloos hoeft te zijn, omdat het enige wat het leven van je vraagt de realisatie van je Zijn is, je één zijn met het leven, je ideale wereld, je (goddelijke) Kracht.

Ik wens je een nieuw jaar waarin je de Weg naar het Zijn vindt of vervolgt.
Zo nodig ben ik er voor je.

Hartelijke groet,
Cor Bijl